v.
I. V. intr.
(1) Méditer, songer.
●(1908) PIGO II 148. mes e spered a grogas da invori. ●(1924) ARVG Here 225. ar skeudennou a zikour ar c'hristen da bedi ha d'invori.
(2) Eñvoriñ ouzh an-unan : se plonger dans ses souvenirs.
●(1857) HTB 8-9. Neuze en em lakas d'evori outan he unan.
(3) =
●(1732) GReg 261a. Deliberer, mettre en deliberation, consulter, tr. «evori. pr. evoret.»
II. V. tr.
A. V. tr. d.
(1) Rappeler (qqc. à qqn), ramener à la mémoire, se remémorer, évoquer, repenser à.
●(1857) HTB 69. an tad pehini a envore en he benn ar bentaden a ouere, en em lezas da veza pleget hag a bromettas an dra. ●(1868) FHB 194/298a. evit envori ar pez a lavar an histor euz ar c'horn-ma euz an Arvor.
●(1903) MBJJ 165. 'Vit envori 'pez a c'hoarveaz gant Jezus. ●(1935) BREI 437/2a. Met nag a wech am eus klevet envori hini pe hini eus e varvailhou dudius.
(2) = (?) Penser à (?).
●(1935) BREI 413/1c. Eur vaouez ar wellan he deus laket ac'hanon da envori danvez evit ur geriadur.
(3) = (?) Chercher à savoir (?).
●(1902) PIGO I 4. Yan hag a oa, naontek vla 'zo, oc'h invori petra 'oa ar môr, petra 'oa eur vag. ●57. Herri na re van, oc'h invori bepred en e spered ar gwellan tu da brenan gant e arc'hant kalz a blijadur.
B. V. tr. i.
(1) Eñvoriñ en ub. : penser à qqn, se remémorer qqn.
●(17--) ST 190. Pa envoran enn-hi, tr. «Lorsque je pense à elle.»
(2) Eñvoriñ war udb. : se repasser qqc. en mémoire, se ressouvenir.
●(1866) FHB 60/60a. he dad a envore var an traou-ze hep lavaret gher.