Devri

faezhañ / faezhiñ

faezhañ / faezhiñ

v.

I. V. tr. d.

(1) Vaincre.

(1499) Ca 82a. Faezaff. g. vaincre. ●(c.1500) Cb 23a. [bellaff] g. debeller / vaincre en bataille. b. fezaff. ●45a. [confitaff] cest parfaire / dessaller / vaincre / consacrer. b. acheuaff fezaff / consacraff. ●(1576) Cath p. 10. na hem les quet da vezaff fezet gard (lire : gand) da furor, tr. «ne te laisse pas vaincre par ta colère.» ●11. fezaff vn guerhes emparlet, tr. «vaincre une vierge éloquente.» ●fezaff agra en holl tut sauant, tr. «elle l'emporte sur tous les savants.» ●14. bezaff oll fayzet gand vn merhic iauancc, tr. «tous étaient vaincus par une fille si jeune.» ●(1612) Cnf 22. da faezaff, da doeuaff, an passionou.

(1659) SCger 113b. subiuguer, tr. «feza.» ●(1651) JK 45. Ar maro ocheus feset a rentet mesegus, tr. «Vous avez vaincu la Mort et l'avez confondue.» ●(1659) SCger 54b. exceller, tr. «feza areall.» ●103b. rembarer, tr. «stourm, ha feza, pe trec'hi.» ●(1732) GReg 95a. Batre les ennemis, tr. «Feaza, ou, fæza adversouryen ar roüantelez.» ●(1744) L'Arm 28a. Bâtre les ennemis, tr. «Feahein.» ●(1752) PEll 295. Fäesa, vaincre, convaincre, surpasser un homme à sa confusion, faire honte à quelqu'un, en l'interrogeant en public sur ce qu'il ignore. ●(1790) Ismar 7. En Nærh e ra demb feahein ol er péh zou diæz. ●(17--) TE 121. er Scritur e verche é feahas é corv huéh vlai bèt-hac ur Roué ha tregont. ●424. feahein hun dongérieu perderius.

(1839) BEScrom 102. féahein é fal inclinationeu. ●(1861) BSJ 240. un dén péhani e feahé en diaul. ●286. feahein ou goal-daicheu. ●(1877) BSA 139. trec'het gant an naoun ha fezet gant ar poaniou criz euz he c'harr dorret.

(1927) GERI.Ern 145. faeza, tr. «vaincre, l'emporter sur.» ●(1939) KOLM 42. er Pikted, biskoah feahet get er Romaned.

(2) Convaincre.

(c.1500) Cb 45a. [confuntaff] cest conuaincre / reprendre / et decepuoir b. fezaff / quemeret / deceuaff.

(1732) GReg 207b. Convaincre, persuader quelqu'un par raisons évidentes, tr. «fæza un den var un dra-bennac.»

(3) Faezhañ a : chasser de.

(1861) BSJ 292-293. Feahet ag hou calon en desir hou pehé ma rehé unan-benac stad a han-oh doh hou cùélèt.

(4) Lasser, épuiser.

(1927) GERI.Ern 145. faeza, tr. «lasser, épuiser.»

II. V. intr. Se lasser.

(1854) MMM 6. Ne fæsin jamæs ô publia va anaoudegues vad. ●58. ar vourrevien didrues eus an ifern pere ne fæsont jamæs.

(1907) BOBL 04 mai 136/2c-d. Hep fêza, merc'hed Londrez a zalc'h d'ober bodadou trouzus, evid goulen ar gwir da vond da voti.

III. V. pron. réfl.

(1) Se vaincre, se surpasser.

(1854) PSA II 204. Er ré e houi hum feahein ind ou hunan, er ré-zé e zou en dud a galon e za de bèn a hounit er ranteleah-cé.

(2) En em faezhañ : s'épuiser.

(1854) MMM 27-28. betec pegueit ec'h en em fæsot-hu ô redec varlerc'h an droug-speret, ta dar gaou ac ar vanite ?

Ce site utilise des cookies pour son fonctionnement.En savoir plus...