v.
I. V. tr. d.
(1) Gaspiller.
●(1939) WDAP 3/192. Fluta, verb. Dispign arc'hant da brena traou didalvoud. Skouer : Flutet eo bet e holl arc'hant o paea lod ar pardon d'ar merc'hed yaouank. ●(1955) STBJ 134. perak hon devoa flutet arc'hant d'o frena. ●167. Fluta arc'hant hep o zañva. ●(1957) BRUD 2/32. M'ho-peuz moneiz da fluta.
(2) Flutañ an tan : raviver le feu.
●(1939) WDAP 3/192. Fluta (an tan), verb. C'houeza el ludu da glask lakaat an tan da gregi.
(3) Mettre bas.
●(1866) BOM 4. Vel Bastarded, (…) / Fluted e Gall, tr. «Comme des mâtins, (…) / Mis bas en pays français.»
●(1924) BILZbubr 38/842. da fluta moc'h munud. ●(1927) GERI.Ern 157. fluta C[ornouaille] v a, tr. «Mettre bas.»
►absol.
●(1978) BRUDn 16/27. «en eur fluta», evel ar gwized.
(4) plais. Pondre (un texte).
●(1866) BOM 44. Piou n'euz fluted ar zon nevez ?
●(1913) PRPR 85. Soniou nevez fluted gant ar C'Hernewad kôz. ●(1927) GERI.Ern 157. fluta C[ornouaille] v a, tr. «produire, fam.»
(5) Flutañ koñchoù : raconter des contes.
●(1879) ERNsup 168. vlutañ koñcho, raconter des contes, Lanv[ollon].