adj.
I. Attr./Épith.
(1) (en plt de qqn) Généreux, munificent.
●(1744) L'Arm 171b-172a. Genereux, tr. «Frontale.» ●217a. Liberal, tr. «Frontale.» ●309a. Prodigue, tr. «Re frontale.»
●(1838) OVD 300. Nac amiaplet-é bout frontal, charitable. ●(1856) VNA 45. Libéral, tr. «Frontal.»
●(1903) EGBV 188. frontal, tr. «libéral.» ●(1907) DIHU 24/399. ré frontal ka (lire : ha) ré léal, eit vennein bout multrér. ●(1912) DIHU 89/162. béléan gredus ha frontal. ●(1937) TBBN 7. pé ker frontal é é galon. ●(1922) EOVD 294. Nag amiaplet é bout frontal, karantéus.
(2) (en plt de qqc.) Abondant.
●(1790) Ismar 116. ur vamèn frontal a hilleih a béhedeu-aral.
●(1838) OVD 256. ur vamen frontal a vériteu. ●292. er vamen frontal ag er madeu éternel. ●(1844) LZBg 2l blezad-1añ lodenn 7. ur vamen frontal.
II. Adv. Généreusement.
●(1792) CAg 90. De lod aral é-rer frontal en alezon.