frostigellañ / frostigellat / frostigelliñ

v. intr. Se balancer.

●(1952) LLMM 32-33/135. (Douarnenez) Frostigelliñ : brañsigellat. ●(1969) BAHE 59/42. ar paotrig o frostigellañ bremañ. ●(1977) PBDZ 219. (Douarnenez) frostigellat, tr. «se balancer.»