m. –où
I.
(1) Appel.
●(c.1500) Cb 104a. [gueruell] Jtem hic accersitus / tus / ui. g. appellement. b. galu. ●(1530) Pm 103. Heman he galu a voe saluet, tr. «Celui-ci par son appel fut sauvé.»
●(1860) BAL 11. var ar c'henta galv.
(2) War galv : à l'appel de.
●(1911) BUAZperrot 99. Var galv santez Berc'hed.
(3) Kloc'h-galv : tocsin.
●(1877) EKG I 249. A benn eur pennad goude-ze, e oue great kloc'h-galf. ●(1878) EKG II 133. stag ouc'h bazoulenn ar c'hloc'h da ober kloc'h-galf.
●(1907) FHAB Genver/C'hwevrer 23. Egile a dec'h da zini ar c'hloc'h-galv. ●(1976) LLMM 175/115. seniñ ar c'hloc'h-galv.
II. (droit)
(1) Appel.
●(1732) GReg 43b. Appel, ou appellation, recours à un Juge superieur, tr. «Galv. p. galvou.»
(2) Hep galv : sans appel.
●(1732) GReg 44a. Sans appel, tr. «Hep galv.» ●256b. Une Sentance deffinitive, tr. «ur Setançz hep galv.»