goulaouet

adj.

(1) Allumé.

●(1575) M 502. Gant Lampou golaouet, ornet hep atredy, tr. «Avec lampes allumées ornées sans souillures.»

(2) (en plt du jour) Levé.

●(1878) EKG II 94. Goulaouet oa deiz.

●(1909) KTLR 51. n'oa ket c'hoaz goulaouet an deiz.