Devri

goulloiñ

goulloiñ

v. tr. d. Vider (un récipient).

(1732) GReg 972b. Vuider, desemplir, tr. «Goulloï. pr. goulloët. Van[netois] gouliüeiñ.» ●(1744) L'Arm 401b. Vider, tr. «Goulihuein.» ●(17--) TE 220. ha goulihuet ag en yvl e hoès ér fusteu-hont, bèed quene veint ol carguet.

(1894) BUZmornik 491. el leac'h ma c'houlloas he ialc'h.

(1906) CDFi octobre. o c'houllôi ur voutailhad gant va mignoned. (d'après KBSA 121). ●(1906) KANngalon Kerzu 284. Ar c'hefiou a oue goullouet.

►sens fig. Vider (son cœur), se vider (l'esprit).

(1838) OVD 121. é ma rèt a-grèn ou goulihuein [caloneu]. ●(1855) BDE 767. gouléamb hur spered hag hur halon a ol er péh ou dalh én arvar.

Ce site utilise des cookies pour son fonctionnement.En savoir plus...