greuviñ

v. intr.

(1) Crever, mourir.

●(1905) BOBL 04 mars 24/2b. ar Ieoten a oenv, al loen a c'hreuv, an den a varv.

(2) Greuviñ gant : mourir de.

●(1905) BOBL 04 février 20/1c. lakaat tud eur gear kelc'hiet da c'hrêui gant ar gêrnez. ●(1905) BOBL 04 mars 24/1b. da c'hreui gant an anoued hag ar gernez.