Rechigner, grogner.
●(1876) TDE.BF 252b. Grignouza, v. n., tr. «Rechigner, grogner par mauvaise humeur.» ●(1899) MSLp xi 1 [92]. pet[it] tréc[orois] grignouzal «grogner, être grognon». ●(18--) KTB.ms 14 p 278. ar paotr koz war-lerc'h, o c'hrignouza.
●(1904) SKRS I 55. deuet var an oad, toc'hor, troet da c'hrignouza dalc'hmad. ●(1906) BOBL 09 juin 90/1a. Na dalve ket grignouza, na termal. ●(1908) NIKO 34. Ha ! Kré / Berlobiour ! Gourdouz (lire : gourdrouz), grignouzein tro en dé. ●(1955) STBJ 174. pe e kroge da c'hrignouzal.