adj.
(1) Gris.
●(1633) Nom 17a. Cani : cheueux chenus, ou blancs : bleo guen pe gris. ●124a. Pullus, Spanum vel natiuum dicimus, Hiberus, Bæticus, ferrigineus, pulligo : couleur de garance, grise enfumée : liou gris anfumet.
●(1732) GReg 221a. Couleur grise, tr. «liou gris.» ●474a. Robe grise, tr. «Saë gris.»
●(1889) ISV 24. bouilladou moged gris. ●397. an azen griz a zo duhont. ●447. Gant bleut e venna he zae c'hriz. ●451. Da bennad bleo, du pe velen, / (…) / Breman int gris, guenn marteze.
(2) Goularz gris : ambre gris.
●(1732) GReg 32a. Ambre gris, tr. «Goularz gris.»
(3) Ludu gris : engrais.
●(1955) STBJ 191. sier bet o lakaat ludu gris. ●224. Ludu gris : temz chimik.
(4) (religion) C'hoar, leanez, seurez c'hris : sœur grise.
●(1868) FHB 190/266b. c'hoarezet guenn, c'hoarezet gris.
●(1907) LZBt Genver 7. Leanezed gris a ble gant ar glanvourien. ●(1915) HBPR 132. seurezet gris pe evit lavaret mad, seurezet an den eurus Grignon de Monfort. ●137. En hospital Montroulez oa seurezed gris.
(5) (alimentation) Gwin gris : vin rosé.
●(1744) L'Arm 342a. Vin rosé, tr. «Gùin-griss. m.»
(6) (blason populaire) Bouzelloù gris :
●(1911) DIHU 70/240. Karnagiz, èl paud aral e zou Foèuerion ha guehavé Tud aùelet, er péh e zou ur sord péchanj. Lod aral e lar, ne houian ket perak, Karnagiz boelleu gris !