Devri

gwaloer

gwaloer

s. Droit de bris, d'aubaine.

(1060) Csg 223 (BMSAIV, t. IX, 1875). Tramachel reddit terciam partem decime et brenagium dimidium et dimidium gualoir et brenagium et theloneum totum, et panem et candelam et confessionem et baptisterium et corpus ad humandum.

(1131-1139) Cqlé f° 74v° [165]. De terris Glemeren, quinque sextaria frumenti et pastum unum et quecumque jura ad comitem pertinent, et bannum et incisuram atque illud quod gualoer appelant. ●f° 88v° [193]. Preterea, res hominis qui absque liberis obierit in ipsa tribu, et alieni etiam de alia terra ibi defuncti, gualoer proprium est Sancti Amandi.

Ce site utilise des cookies pour son fonctionnement.En savoir plus...