f. –où
(1) Sentier.
●(1499) Ca 105a. Gueznodenn. g. santier voye. ●(1633) Nom 237b-238a. Semita : sente, sentier : gueznoden, henticq bihan.
●(1659) SCger 109b. sente, tr. «guenogent.» ●152b. guenoguen, tr. «sentier.» ●(1732) GReg 859a. Sentier, ou sente, petit chemin battu, tr. «guënogenn. p. guënogennou. guënodenn. p. guënodennou.»
●(1829) CNG 93. Hemb gout na rout na guinaudren. ●(1870) FHB 277/126a. hag eo red caout eur rener mad da vont di, eun den hag a anavez ar guenodennou. ●(1876) TDE.BF 432a. ne wie nag hent na gwenodenn. ●(1877) EKG I 68. rak en em goll a rafac’h marteze dre ar guinojennou. ●(1878) EKG II 38. Er venojenn, e kichenn an ti. ●(1889) SFA 233. dre ar guinojennou.
●(1902) PIGO I 31. eun tammik gwenojen. ●184. sethu aman eur wenojen. ●(1907) PERS 328. o vont daoubleget, gant ar guenojennou. ●(1907) AVKA 24. evnaet e wenojeno. ●(1980) MATIF 138. El lec’h ma zo tremen / A zo hent pe Gwenojenn, tr. « Là où il y a du passage (où l’on peut passer) / il y a chemin ou sentier ».
(2) Mont dre/gant ar wenodenn : prendre le sentier.
●(1732) GReg 859a . Prendre le sentier, tr. «Mont dre ar venogenn, ou, gad ar venogenn.»
(3) Marque de passage.
●(1927) KANNkerzevod 12/6. egiz eur vag war an dour ha ne lez merk ebet deuz he gwenojenn.