gwevnaat

v.

(1) V. intr. Devenir flexible.

●(1732) GReg 633b. Molir, manquer de fermeté, tr. «Gueznaat. pr. guëzneët.»

(2) V. tr. d. Rendre fort.

●(1908) FHAB Genver 8. C'hoariou evit goenvaat ar c'horf.