m. –où Poussée, bourrade.
●(1859) SAVes 25. D'ar vezen e ro eun heurtad. ●(1877) BSA 560. ne fell ket d'inn lavaret ne deffe ket bet ive meur a heurtad, mes e creiz he stocadou, an devosion da santes Anna a zo chomet beo-buezec. ●(1878) EKG II 321. a roaz d'ezhan eun hortad hag hen stlapaz a-daol.
●(1907) KANngalon Mezheven 419. evel eun heurtad. ●(1909) FHAB Gwengolo 266. rei eun hortad d'ar vendel evit darc'hoï ar rod ebars ar roli ha lakât ar c'har var e zres. ●(1936) ONEN 34. Jakou hag a horjell gant an heurtadou a reseo.