Devri

huanad

huanad

m. –où

I.

(1) Soupir.

(1499) Ca 113a. Huanat. g. souspir. ●(1530) Pm 23 (Tremenuan). Gant huanat ha poellat don, tr. «Avec des soupirs et une intention profonde.» ●(1633) Nom 215b. Suspirium, gemitus : souspir : vhanat.

(1659) SCger 109b. sanglot, tr. «huanat.» ●113a. souspir, tr. «c’huanat.» ●154b. huanat, tr. «souspir.» ●(1688) DOctrinal 140/10. Adiu eta, adiu, va tat. / Mont à ra d'an tan gant hunat, / En Infern é vizin cernet, / Bemdez, bemnos, da veza losquet, / An drouc-speret am goall tretto, / Quicq ha croc'hen em dispenno. ●(1710) IN I 256. ober (…) huanadou direglet. ●(1732) GReg 881b. Soupir, sorte de gemissement qu’on tire du fond du cœur, & qui sort par la bouche, tr. «C’huanad. p. c’huanadou. Van[netois] huanad. p. huanadéü.» ●(1752) PEll 443. Huanat ; le même que Huan. ●(1792) CAg 36. Huannadeu un inean scùeh ar en doar. ●(17--) TE 263. hi e lausquas un taul huannad.

(1862) JKS 292. me a glev aliez hoc'h huanadou. ●(1876) TDE.BF 800. Eul louzaouenn a zo er prad / A reer anezhi huanad, / Dimezit hag ho po anezhi.

(2) Teurel huanadoù : pousser, exhaler des soupirs.

(1728) Resurrection 2310. Eman ebars en tour o teurl huanado.

(3) Huanad diwezhañ : dernier soupir.

(1835) AMV 129. ha christen e vezin betec an huanad diveza.

(4) Leuskel, daskor e huanad diwezhañ : rendre, exhaler son dernier soupir.

(1854) PSA I 63. ma hellehemb dacor hun dehéhan huannad. ●(1884) BUZmorvan 291. ken na laoskaz he huanad diveza.

II. Chagrin, douleur, affliction.

(14--) Jer.ms 52. Ne caffaff span gant huanat, tr. «Je ne trouve pas de répit, sous l’effet de la douleur.» ●(1575) M 714. Han cont ma ne vez mat, huanat so ganty, tr. «Et si le compte n’est pas bon, il y a des soupirs.»

III. fam. Étron.

(1936) DIHU 300/89. Seùel e hra e zeulagad trema en néan hag é huél un nebed klommed é tremen, her arnehè. Met unan anehè e lesk de goéh un «huanad» e za de bladein ar vougen en eutru.

Ce site utilise des cookies pour son fonctionnement.En savoir plus...