loc. adv. & loc. prép.
I. Loc. adv.
(1) Vis-à-vis.
(2) sens fig. Ensemble.
●(1868) FHB 159/22a. hag hi tremenet gantho ho bugaleach kenver ha kenver evel ma o devoa great.
II. Loc. prép.
(1) Bezañ keñver-ha-keñver gant : être sur un pied d'égalité avec.
●(1909) FHAB Meurzh 67. Kenver ha kenver gant ar skolaerien, ema ar veleien ; n'o deuz etre o daouarn nemed ar pez ar ro ar bobl dezo.
(2) Lakaat keñver-ha-keñver gant : mettre face à face.
●(1911) BUAZperrot 284. Lakât a eure Jezuz kenver ha kenver gant Barabas, hag e c'houlennas ouz ar Juzevien : (...).
(3) Lakaat keñver-ha-keñver gant : comparer à.
●(1911) BUAZperrot 262. ne c'hellet e lakât, kenver ha kenver gant netra, nemed gant an Aviel.