m./f. –où
(1) Colère.
●(1659) SCger 71a. ire, tr. «coler.» ●(1732) GReg 178b. Colere, peché capital, tr. «colér.»
●(c.1802-1825) APS 85. er holer, er goal-gonzereah. ●98. dibouellet guet er holer. ●(1824) BAM 293. ar songesonou vil, an drouc-presegou, ar c'holerou. ●314. pa covessaot ho colerou. ●(1834) SIM 247. ar goler so bocennus. ●(1850) JAC 127. e voant en coler vras. ●(1855) BDE 665. én déieu a golér.
●(1911) SKRS II 246. Patris a ioa goal dechet d'ar goler.
(2) Kemer ur goler : se mettre en colère.
●(1857) HTB 70. pa welas an euz-ze stag ouz he fenn e kemeras ur goler.