m. –ed, –ion
(1) Animal cornu.
●(1732) GReg 213b. Cornu, üe, qui a des cornes, tr. «Qornecq. p. qornegued, qornéyen, qernéyen.»
●(1931) VALL 156a. animal cornu, tr. «korneg pl. –neien, –neged.»
(2) Yann Gorneg = (?) personnification des cocus (?).
●(18--) TVG 6. Hac hi goulen diouzin ha me am boa guelet Yan-Gornec, he goas, o vont aroc gant ur sac'had ed.