Devri

kourajiñ

kourajiñ

v.

(1) V. tr. d. Encourager.

(1732) GReg 224a. Donner du courage, encourager, tr. «Couragi. pr. couraget.» ●339b. Encourager, tr. «Courachi. pr. courachet.» ●(1741) RO 4724. Da couragin ô tud.

(1846) BAZ 3. evit hor c'hourachi. ●(1867) FHB 127/179a. Madalen a gourache he map.

(1900) MSJO 198. kourachit anezho da respont a galon vad ous galv ho Zad. ●(1907) KANngalon C'hwevrer 317. Piou en deuz konfortet, kourachet var dreuzou an eternite.

(2) V. intr. Prendre courage.

(1744) L'Arm 13b. S'animer, tr. «Couragein.» ●(1792) CAg 141. Courajamb, me inean. ●(17--) CBet 2023. courachet en ho poanio, tr. «prenez courage dans vos souffrances.»

(1838) OVD 145. courageamb, Doué hur secourou. ●(1860) BAL 195. mes red eo courachi da veva mad.

(3) V. pron. réci. En em gourajiñ : s'encourager.

(1710) IN I 252. rac an hent-se en em gourajont. ●(1727) HB 420. ma en em gourachint da ober da viana erfat ar yunou.

(1867) FHB 122/139b. hag en em gourachent da guemeret skuer diouthi. ●(1868) FHB 187/242a. en em vriataz hag en em gourachaz an eil egile da vale en hent ar zantelez.

Ce site utilise des cookies pour son fonctionnement.En savoir plus...