adj.
I. Attr./Épith.
A. Desséché.
●(1499) Ca 50a. Cras ha sech tout vng vide ibi.
●(1732) GReg 852b. Sec, seche, très sec, tr. «Cras.»
●(1911) BUAZperrot 132. an traou a ioa kras, an tan eur wech krog a redas.
B.
(1) Pingre.
●(1900) KAKE i. Ker kustum int da lavaret droug divar benn an Aotrou kraz-se.
(2) Érotique, trivial.
●(1905) IVLD 163. eur mestr da gounta an historiou kraz-se a vez great e gallek roman anezho.
(3) Éméché.
●(1967) BAHE 51/31. ne oant ket mezv, o nann, met kraz un tamm bihan.
(4) sens fig. Kras an traoù gant ub. : à sec.
●(1931) VALL 681a. à sec au fig., qui a tout perdu, tr. «kras fam.» ●je suis à sec, tr. «ema(ñ) kras an traou ganéñ.»
II. Adv.
(1) Sec'h-kras : très sec.
●(1732) GReg 852b. Sec, seche, très sec, tr. «seac'h-cras.»
(2) Nettement, sèchement.
●(1866) LZBt Gouere 149-150. Ann eil dol a oe distaget krasoc'h, hag a droc'haz d'am grons penn ar merzer.
III.
(1) Bezañ kras e revr : voir revr.
(2) Bezañ kaoc'h kras en e vragoù : voir kaoc'h.
(3) Bezañ kras evel dorn ur forn : voir dor.
(4) Bezañ kras evel oaled an ifern : voir oaled.
(5) Bezañ kras e stec'henn : voir stec'henn.