adj.
(1) [suivi d'un adj.] Qui a une peau rude, douce, etc.
●(1838) CGK 24. Coucoude e voan plac'h terrub, degaget, croc'henet caër. ●(1857) HTB 104. eur visaj douz ha genedet, kroc'henet ha livet kaër.
●(1944) DGBD 59. an dud kroc'henet sklaer. ●(1958) BLBR 109/5. etre o bizied krohenet rust ha kaled.
(2) Cicatrisé.
●(1931) VALL 123a. Cicatrisé, tr. «kroc'henet.»