f.
I. (cuisine)
(1) Tampon pour graisser la crêpière.
●(1924) BILZbubr 43-44/1025. Digaledet int bet gant al lardigenn, duet gant ar galc'hudenn. ●(1952) LLMM 34/44. (Douarnenez) Lardigenn : torchenn da lardañ ar billig. ●(1977) PBDZ 706. (Douarnenez) lardigenn, tr. «torchon pour graisser la poêle à crêpes.» ●(1979) PLVB 66. un taol lardigenn da zuat ha da naetaat he fillig.
(2) =
●(1943) DIHU 385/284. Kig-moh ha lardigen / E zo mat de obér souben.
II. sens fig.
(1) Langue (organe).
●(1932) OALD 41/512. Debret hag evet o deus an dud, ruoc'h ar pennou, lemmoc'h an daoulagad, hag al lardiennou da vont buanoc'h en dro.
(2) (en plt de qqn) Mouchard.
●(1983) PABE 30. (Berrien) lardigenn, tr. «bavard, mouchard.»