Devri

meleniñ / melenañ

meleniñ / melenañ

v.

I. V. intr.

(1) Mûrir.

(1897) EST 70. P'en da d'en avaleu mileinein ar er bar, tr. «Dès que les pommes ont jauni sur la branche.»

(2) Jaunir.

(1633) Nom 7b. lettre qui s'efface, tr. «lizer en em effaç hac á deu da melenaff

(1888) SAQ I 38. abred e wenvo, e veleno, e varvo.

(1907) VBFV.bf 53a. milénein, v. n., tr. «jaunir, devenir jaune.» ●(1929) FHAB Meurzh 111. bete ma teuas ar radenn da velena hag ar brug da ruzia war ar c'hragou.

II. V. tr. d.

(1) Jaunir.

(1732) GReg 509a. Jaunir, teindre en jaune, tr. «Melenna. pr. melennet. (Van[netois] melenneiñ. milenneiñ

(1907) VBFV.bf 53a. milénein, v. a., tr. «jaunir, rendre jaune.»

(2) (cuisine) Dorer.

(1910) DIHU 62/117. Lakeit en ur gaserolen tammigeu kig moh de vilénein.

Ce site utilise des cookies pour son fonctionnement.En savoir plus...