m. –ioù
(1) Mets.
●(1575) M 2380. hep quen meux, tr. «sans autre nourriture.»
●(1732) GReg 621b. Mets, viande qu'on sert à table, tr. «Meus. p. meusou, meujou.» ●(1790) Ismar 318. ur mæz-benac hac e bass eit bout quiq.
●(1829) IAY 39. ar meujo pere a voa difennet gant ar lesen. ●64. ar meujo pere a vije digaset voar an daul.
●(1907) PERS 103. ar meuz e divije kaset d'an Aot. Person. ●(1918) LZBt Gouere 32. ar meujo niverus a dremene war an dol. ●(1925) BILZ 152. debri meujou ôzet gant eur mestr keginer. ●(1926) FHAB Ebrel 142. lipat meujou c'houek.
(2) Meuz-boued : mets.
●(1499) Ca 137b. Meus boet. g. meux de viande. ●(1633) Nom 53a. Missus, ferculum : mets de viande : meus boüet.
●(1659) SCger 79a. mets, tr. «meusboet.» ●(1732) GReg 482a. Il a preparé ce mets en guise poisson, & c'est de la viande, tr. «Auset èn deus ar meus-boëd hont êguiz pesqed, ha pa dal ez eo qicq eo.» ●621b. Mets, viande qu'on sert à table, tr. «meus-boëd. p. meujou-boëd.»