Devri

mourrenn

mourrenn

f. –où, mourroù

I. (anatomie)

A. (chez l'homme)

(1) Sourcil.

(1633) Nom 18b. Supercilium : sourcil : mourren, mourrennou.

(1732) GReg 882a. Sourcil, sourci, tr. «Mourenn. p. mourennou.» ●(1752) PEll 631. Mourennou, selon un vieux Dictionnaire sont les sourcils.

(2) Moustache.

(1931) VALL 484a. Moustache, tr. «mourrenn f. pl. ou, mourrou.» ●(1963) LLMM 99/268. gwelloc’h e veze gantañ glebiañ e vourennoù brabañser gant rom gwenn.

►[au plur. après un art. ind.] Ur mourroù : une paire de moustaches.

(1955) STBJ 98. Gant eur mourrou gwenn dindan e fri.

B. (chez l'animal)

(1) Antenne (de crustacé).

(1977) PBDZ 611. (Douarnenez) mourenn, mourennoù, tr. «antenne (de crustacé).»

(2) Antenne (d'insecte).

(1942) VALLsup 9a. Antenne d'insecte, tr. «Mourenn f.»

(3) Barbe de poisson.

(1977) PBDZ 611. (Douarnenez) mourenn, mourennoù, tr. «barbe (de poisson).»

(4) Sourcil (du cheval).

(1732) GReg 882a. Les sourcils du cheval, tr. «Mourennou ar marc'h.»

(5) Vibrisse, moustache (du chat).

(1752) PEll 631. Mourennou, selon M. Roussel, ce sont les moustaches, ou la barbe d'un chat.

II. par ext.

(1) Visage.

(1889) ISV 452a. eur min laouen / Ar c'hoars bepred var da vourren ; / Carout a rafez tremen c'hoas / Evit eur verc'h a ugent vloas.

(2) Grimace.

(1972) SKVT I 52. Sellout a rejont an eil ouzh egile gant ur vourrenn.

III.

A.

(1) Ober mourrennoù : faire la moue, avoir l’air soucieux.

(1931) VALL 483. Faire la moue, tr. F. Vallée «ober mourrennou fam.» ●(1942) VALLsup 159 (L). Avoir l'air soucieux, tr. F. Vallée «kaout ou ober mourrennou du (Perrot).»

(2) Bezañ tev e vourrennoù : être préoccupé.

(1870) FHB 284/182b (L) Goulc'hen Morvan. Petra a c'hoare ganez, eme he vignon da Ivan, ma'z eo ken tenval-ze da benn, ha ken teo da vourrennou ?

(3) Lipat ar vourrenn : se lècher les babines.

(1870) MBR 86 (L). He-man, leun he gof, goude lipat he vourenn ker mad oa ar bevin (…).

B.

(1) Lipat ar mourroù : se lècher les babines.

(1909) KTLR 3 (L) K. Jezegou. N'euz ket bet an dra-ze, c'hoaz, deuz ho staon. Epad nao miz da nebeuta, c'hui 'lipo ho mourrou divar-n-ho, tadik koz ! ●(1935) KANNgwital 387/37 (L). Epad ma liper ar mourrou diwar ar boued sasun servichet epad lein.

(2) C'hoarzhin dindan e vourrou : rire sans faire de bruit. Cf. rire dans sa barbe.

(1889) ISV 378 (L) Goulc'hen Morvan. Me a ioa fouge enhon o vont ac'hano, hag a c'hoarze dindan va mourrou.

(3) C'hwezañ e vourroù :

(1868) FHB 157/4b (L) *Lan an Dall. Pa vouezot an dro am bezo great deoc'h, c'houi, va mignon, a c'houezo marteze ho mourrou. ●(1868) FHB 170/108a (L) *Lann an Dall. Ha c'houi a vouzo, ha c'houi a vousklenno, a c'houezo aze ho mourrou keit ha keit all; evel eur marmouzik, penn fall, en d'euz bet ar valaen, a zo bet lardet dezhan he billik ?

(4) Ober udb. a-enep mourroù ub. : faire qque chose contre qqun sans le vouloir.

(1870) FHB 289/222b (L) Goulc'hen Morvan. Lacat a reas seulvui a brez da renta dezho ar servich-ze, ma c'houie ervad her grea a enep mourrou he anter-tiegez.

Ce site utilise des cookies pour son fonctionnement.En savoir plus...