m. (religion)
I. Aurore.
●(1575) M 1949. nos ha pelguent, tr. «la nuit et l'aurore.»
II.
(1) Oferenn ar pellgent : messe de minuit.
●(1732) GReg 619b. La messe de minuit, ou de la nuit de Noël, tr. «ovérenn ar pelguent.»
●(1876) TDE.BF 502a. Pelgeñt, pell-geñt, s. m. Oferenn ar pelgeñt, tr. «la messe de minuit.»
►
●(1857) CBF 59. Mont a reot-hu d'ar pellgent ? tr. «Irez-vous à la messe de minuit ?» ●(1889) ISV 488. tud divar ar meaz o tont dre an hent euz ar pelgent, lod anezho o cana eun nouel bennag. ●(1894) BUZmornik 294. da noz Nedelek, Zita a ioa o vont d'ar pellgent hervez he c'hustum.
●(1911) BUAZperrot 122. Eun nozvez m'edo o vont d'ar pellgent. ●(1926) FHAB Eost 312. da noz an askoaniou hag araok mont d'ar pellgent.
(2) Ober ar pellgent : aller à la messe de minuit.
●(1921) PGAZ 90-91. da noz an Nedelek (...) me a ieaz, er bloavez-se, da ober va felgent da japel an aotrou Christ.
(3) Kraoù ar pellgent : crêche de Noël.
●(1928) BFSA 202. E pe lec'h ez eus breman eur c'hristen ha na oar ket petra eo kraou ar pellgent ?