[brpm penn a-drê < penn + adreñv .2]
m.
(1) Arrière.
●(1732) GReg 271b. Le derriere d'une maison, tr. «Ar penn a-drê eus a un ty.»
●(1869) HTC 85. Ar re a ioa er penn araoc, kercoulz hag ar re a ioa er penn adreñ.
(2) Penn-adreñv : arrière d’un navire.
●(1963) LLMM 99/266. Adal ma pignas war vourzh, e furchas Vasili e pep lec’h, dindan an tinelloù war benn a-raok ha war benn a-dreñv al lestr.
(3) fam. Derrière, postérieur.
●(1876) TDE.BF 506a. Penn-adre, s. m., tr. «Postérieur de l'homme et des animaux, en style trivial.»
●(1910) MAKE 1. an hini a zistag re a doliou-mar, en eur staga gant e loden, pa vez devez bras torri-terien, hennez a gouez war e benn a-drenv, hep gallout dont a-benn eus e loden-var. ●(1952) LLMM 30/45. Petra an daonet a c'hoari gant va fenn a-dreñv ? ●(1955) STBJ 194. en eur stoka lechou o botou ouz o fenn a-dreñv.