adj.
(1) Bezañ plijet d'ub. : plaire à qqn.
●(1900) MSJO 45. Bezit dinec'h, o Mari, plijet oc'h da Zoue. ●53. Plijet oc'h d'an Aotrou Doue.
(2) Plijet eo gant : il (lui, etc.) plait de.
●(1612) Cnf 76b. pa eo pliget gueneoch, dispos heuelep ahanoff bedé ma colloquiff en stat à priedelæz.
●(17--) ST 330. Pa eo plijet gan-ehoc'h, aotrou, hon dighemenn, tr. «Maître, puisqu'il vous a plu de nous faire venir.»
●(1869) HTC 105. Jonas a ioa kintou ennhan abalamour m'oa plijet gant Doue espern Niniv.
●(1900) MSJO 170. Doue eo hor mestr ; plijet eo ganthan rei deomp madou. ●(1907) FHAB Here 229. S. Paul ne lavar-hen ket ez eo plijet gant an Tad assevel dre Jesus Christ, n'e ket ebken kement a zo en douar, mes ive kement a zo en env ? ●(1943) FATI 78. an Aotrou Doue a oa plijet gantañ diskouez e oa gwir lavariou an tri bugel.