Devri

poentañ / poentiñ

poentañ / poentiñ

v. tr. d.

(1) Pointer.

(1499) Ca 161a. Poentaff. g. pointer. l. puncto / as.

(1907) VBFV.bf 62a. poentein, v. a., tr. «pointer, marquer.»

(2) Pointer (un canon).

(1659) SCger 17a. braquer le canon, tr. «poenta ar c'hanol.» ●(1732) GReg 735b. Pointer un canon, le mettre en mire, tr. «Poënta. pr. poëntet. poënta ar c'hanol etreze, &c. Van[netois] poënteiñ er hanon etresac, &c.» ●(1744) L'Arm 8b. Affuter un canon, le mettre en mire, tr. «Poenntein ur hannon.»

(3) Guider.

(1974) THBI 179. Neuze glever blejadenn spontus tour-tan Penmarc'h o poenta ar vartoloded war mor vil. 200. toud ar re a zoug ar hoeff bigoudenn (...) zo sur da ve poentet mad gant ar plac'h yaouank.

(4) (agriculture) =

(1732) GReg 918b. Pour mettre une terre en valeur, il faut 1°. jachérer, ou donner le premier labour : 2°. biner, ou donner le second labour : 3°. tercer, ou donner le troisème labour, tr. «Evit lacqât ur pez doüar e gounidéguez ez rencqear da guentâ, e havréya : d'an eil, poënta, trancha, serri, moucha, hoguedi, teila, hac arat : d'an drede, disarat, pe fogea, pe tersqiryat.»

(5) Ponctuer.

(1732) GReg 738b. Ponctuer, distinguer par points & virgules, tr. «Poëncha. pr. poënchet

Ce site utilise des cookies pour son fonctionnement.En savoir plus...