Devri

rordañ

rordañ

v. tr. d.

(1) Lier, fixer (une charge) avec une grosse corde.

(1879) ERNsup 166. A L[an]r[odec], rordañ eur garg, lier une charge avec de grosses cordes (korden(n)añ, avec des petites, Trév. korden(n)iñ.

(1920) KZVr 361 - 01/02/20. rorda, tr. «fixer par cette corde.» ●(1927) GERI.Ern 520. rordañ, tr. «lier (une charge) avec de grosses cordes.» ●(c.1930) VALLtreg 2175. rorda, fixer avec cette corde. Biler. ●(1931) VALL 154b. lier (une charge) avec une grosse corde, tr. «rorda

(2) Frapper fort.

(1905) BOBL 08 juillet 42/3d. Eun neubeud kristenien a zaillaz gantan, hag a rordaz anezan a daoliou dorn hag a daoliou baz. ●(1906) BOBL 15 décembre 116/1a. evel ar marc'h sioul pa ve rordet re. ●(1907) BOBL 29 juin 144/3c. o deuz rordet a daoliou Guichard ha Geoffroy. ●(1920) KZVr 361 - 01/02/20. rorda, tr. «frapper fort.» ●(1927) GERI.Ern 520. rordañ, tr. «frapper fortement, battre (T[régor]).» ●(c.1930) VALLtreg 2175. rorda, frapper fort. Biler. Rordo, rordan : et Rhordo (Hte-Corn.) = rouer de coups. ●- Rordan, verb. act. battre fort, sans pitié, rouer de coups, littéralent battre avec une corde. ●Me am euz rordet an aneval-ze (Goelo. P[et]it‑Trég[uier].) Even. ●Pevar o rordan unan a doliou treid 'barz an douv (Besc[on]d). ●(1931) VALL 61a. Battre, tr. «rorda(ñ) T[régor] C[ornouaille] fam[ilier].» ●154b. rorda, tr. «donner une raclée.»

(3) Parler sans cesse, à tort et à travers.

(1899) BSEc xxxvii 155. Dalher rhordo (Rhordo, frapper à coups redoublés et ici parler), tr. «Ne pas cesser de parler, parler à tort et à travers.»

(c.1930) VALLtreg 2175. Rordo, rordan : et Rhordo (H[au]te-Corn[ouaille]) = au fig. ne pas cesser de parler. ●(1927) GERI.Ern 520. rordo h[aute] C[ornouaille], tr. «dégoiser, parler sans s'arrêter.»

Ce site utilise des cookies pour son fonctionnement.En savoir plus...