m. –où
(1) Rouste, raclée.
●(1867) FHB 141/292b. lammat gant-hân ha reï d'heân roustadou druz. ●(1872) ROU 101b. Rouer, tr. «Rei ur roustad da.»
●(1911) BUAZperrot 163. bep wech e reomp eur roustad d'an drouk-spered. ●(1920) FHAB Mae 323. ar C'hallaoued a roe ar roustad diveza da bôtred Bro-Zaoz. ●(1943) FATI 44. a dapas adarre eur roustad eus ar c'henta.
(2) Roustad bazhadoù : volée de coups de bâton.
●(1889) SFA 248. rei d'eomp bep a roustad bac'hadou.
●(1929) FHAB Genver 33. rei d'ezho eur roustad bazadou.