adj. Dégoûtant, écœurant, répugnant.
●(1831) MAI 21. muoc'h rucunus evit eur charogn brein. ●(1857) HTB 29. ar mann en difoa bep seurt blaz, hervez disposision ar re hen debre, en hevelep ma vije goular ha rukunuz evit darn, ha c'houek evit darn-all. ●(1866) LZBt Genver 77. e leuniont ho c'hovo gant preved, kevnid, glezkered ha treo all ken rukunuz hag ar re-ze.
●(1912) BUAZpermoal 701. re rukunus eo. ●900. ma oa rukunus tostât outan. ●(1919) BUBR 5/124-125. eur flaer heugus ha rinkunus. ●(1924) ARVG Here 226. Nan eus re 'bet rukunus nemet ar friou lous. ●(1925) CHIM 9. Ac'h ! Rukunus eo gant e zilhad lous ha truilhennek hag e varo hir ha luiet !