v.
I. V. tr. d.
(1) Sacrer.
●(1499) Ca 178a. Sacraff. g. sacrer.
●(1659) SCger 107a. sacrer, tr. «Sacri.» ●(1732) GReg 837a. Sacrer, tr. «Sacri. pr. sacret. sagra. sagri. ppr. sagret. Van[netois] sacreiñ.» ●Sacrer un Roi, un Evêque, tr. «Sacri, ou, sagra, ur Rouë, un Escob.»
●(1857) CBF 60. Ema ar belek o sakra ar bara kann, tr. «Le prêtre consacre l'hostie.» ●(1862) JKS 371. sakri ha kemeret korf Jezuz-Krist hag ive dibri bara ann elez.
(2) Sacrer, consacrer, ordonner.
●(1894) BUZmornik 876. goudeze e oue sakret eskop.
(3) Sakriñ ub. da : sacrer, consacrer, ordonner.
●(1911) BUAZperrot 33. ar pab Vitalian a oa o paouez sakri da eskob (…) eur manac'h. ●301. ha Per her sakras da eskob Alexandri.
II. V. intr. Dire des jurons, blasphèmer.
●(1744) L'Arm 210a. Jurer, proferer des execrations, tr. «Sacrein.» ●(1767) ISpour 428. à sacrein hac à vlasphémein. ●(1792) CAg 192. Mè sacre é peb occasion.