Devri

savet

savet

adj.

I.

(1) Levé.

(1499) Ca 179a. Saffet. g. leue.

(2) = e gwelloc'h stad.

(1790) MG 131. Nezè é vehèn sàuét-mat, hama, Pierr ? ●(17--) VO 105. Chetu mé sauét mat.

►[au compar.]

(1790) MG 71-72. n'en don quet sàuetoh. ●86. ne vehai quet sàuetoh a nehi.

(1921) GRSA 215. nen dé ket saùetoh. ●(1923) DIHU 139/193. ne veemb ket saùetoh.

II.

(1) Bezañ savet a-zindan e votoù : voir botoù.

(2) Bezañ bet savet en ur goloenn : voir koloenn.

Ce site utilise des cookies pour son fonctionnement.En savoir plus...