senterezh

m. Obéissance.

●(1907) VBFV.bf 68b. sentereh, m., tr. «obéissance.» ●(1921) BUFA 108. Konzeu kaer ar er Beuranté, en Humilité, er Sentereh. ●(1934) BRUS 211. L'obéissance, tr. «er sentereh, m.» ●(1969) LIMO 01 février. Skarhein er sénterèh ag er skol.