v.
(1) V. intr. Prêter serment.
●(1831) RDU 75. Ne fal quet touïein pé sermantein. ●76. touïein pé sermantein e zou quemér en Eutru Doué de dest ag er péh e larér pé e grattér. ●(1866) HSH 242. person sant Martin Montroulez, pehini a sermantas ive.
●(1910) ISBR 272. Arlerh e oé deit er gansorted de sermantein. ●280. eskob erbet ne sermantas. ●321. er ré ne vennet ket sermantein de Vonapart.●(1914) FHAB C'hwevrer 43. E c'houlenner ouzin sermanti da zifen eus va oll nerz al lezen (...) va c'houstians ne bermet ket d'in sermanti.
(2) V. tr. d. [suivi d'un v.] Jurer de.
●(1910) ISBR 272. Sermantein e hramb (…) biùein é karanté Tad er Fransizion.