m. –où
(1) (pathologie) Rhume.
●(1659) SCger 81a. morfondre, tr. «morfonti, dastum sifern.» ●171b. sifern, tr. «reume.» ●(1732) GReg 821b. Rheume, tr. «Sifern.» ●Gagner un rhûme, tr. «Destumi sifern.» ●Qui a un rhûme, tr. «nep a so sifern gandhâ.»
●(1907) VBFV.bf 68b. sifren, m. pl. eu, tr. «enchifrènement, rhume.» ●(1931) VALL 157b. Coryza, tr. «sifern m.»
(2) fam. [au négatif] Bezañ (c'hwezh) ar sifern gant udb. : être mal fait, mal conçu.
●(1965) BRUD 20/14. Me a lavar deoh ne oa ket c'houez ar sifern gant ar vatimant-ze, na ne oa. ●(1977) LLMM 185/475. Ne rae nemet ur sarmon bep bloaz, met me lar deoc'h ne veze ket ar sifern gantañ.