skouarneg

m. skouarneion

(1) Oreillard.

●(1732) GReg 678a. Celui qui a de grandes oreilles, tr. «Scoüarnecq. p. scoüarnéyen.»

●(1836) FLF 32. Arreo eus a beb tu var corf ar sqouarnec !

(2) Badaud.

●(1659) SCger 11b. badaut, tr. «scoarnec.» ●74b. lourdaut, tr. «scouarnec.»