Devri

skrap .1

skrap .1

m. & adv.

I. M.

A.

(1) Vol, larcin.

(1732) GReg 563a. Larcin qui se fait par adresse, tr. «Scrab. p. scrabou. Van[netois] scrap. p. ëu

(1907) VBFV.bf 70a. skrap, m. pl. eu, tr. «larcin.» ●(1911) FHAB Ebrel 1913, p. 104.)">AOTR 26. evit an disterra skrab.

(2) Enlèvement.

(c.1718) CHal.ms iii. Rapt, enleuemant, tr. «scrap, la'ronci a vr verh, ur uerh Laëret .» ●(1732) GReg 347b. Enlevement, ravissement, tr. «Van[netois] Scrap.» ●783a. Rapt, enlevement violent & forcé, qui est un empêchement dirimant pour le mariage même contracté, tr. «Van[netois] scrap

(1907) VBFV.bf 70a. skrap, m. pl. eu, tr. «enlèvement.» ●(1907) VBFV.fb 84a. rapt, tr. «skrap, m.»

(3) Spoliation.

(1907) VBFV.bf 70a. skrap, m. pl. eu, tr. «spoliation.»

B. [en locution]

(1) Ober skrap war : voler, dérober.

(1905) KANngalon Ebrel 372. greomp skrap var madou an ilizou. ●(1911) FHAB Ebrel 1913, p. 104.)">AOTR 14. ober a reont gantho skrab var ar maneriou. ●(1913) FHAB Ebrel 101. hag ac'hano ez eas d'ober skrab var ar vro tro var dro. ●(1915) HBPR 205. Ha goude oa great skrab var ar pez oa kavet.

(2) Ober skrap e : voler, dérober.

(1894) BUZmornik 224. o devoa tud fallakr great skrab e kouent Lukseuill.

(1907) BSPD II 30. ur vanden païañned (...) e hré skrab é pep léh.

(3) Lakaat e skrap : voler, dérober (ce qui se trouve dans un lieu).

(1878) EKG II 298. Pa veze lakeat eun tiegez e skrab, ar pez a c'hoarveze aliez.

(1906) KANngalon Kerzu 284. laeroun a lakeaz e skrab an iliz parrez.

(4) Bezañ skrap war : se disputer, s'arracher qqc.

(1934) BRUS 134. Il y a de la presse dans l'achat de, tr. «bout e zo skrap ar.» ●(1934) FHAB Mezheven 252. Met evelato Yann a werzas e viou ; skrab a oa warno, evel kustum.

(5) Sevel skrap etre = reuz.

(1874) FHB 500/234a. Ep dale e savo scrab etre hoc'h enebourien ha c'hui ha, clevit mad ar pez a lavaran deoc'h, c'hui eo a vezo trec'het.

(6) Sevel skrap war ub. =

(1911) BUAZperrot 69. Eun nebeut goude (…) e savas skrab var gristenien kear Smyrn ha var o eskob.

(7) Lakaat skrap e =

(1877) EKG I 289. ha lakaat a rechomp kemmesk, kabal ha skrab e touez ar republikaned.

II. Loc. adv.

A. A-skrap.

(1) Mont a-skrap gant ub. : être volé par qqn.

(1909) FHAB Ebrel 99. Loden an anaoun 'zo eat a skrab ganto evel madou ar re veo.

(2) =

(1921) GRSA 18. èl a pe vehè kañnerion ha soñnerion lonket a skrap én un toul.

(3) sens fig. À la dérobée, à la sauvette.

(1844) LZBg 2l blezad-1 lodenn 10. un overen vitin a guemérent a scrap.

(1936) DIHU 304/158. A skrap é hellan kaout un overen.

B.

(1) Dre skrap : à la dérobée.

(1790) MG 376. ne yan d'en Officeu d'er Sulieu, nameit quasi dré scrapp.

(1838) OVD 160. en dud en dès en derhian e ive en deur e rér dehai, èl pe vehé dré scrape.

(2) Skrap-diskrap : qui n'arrête pas de faire des larcins.

(1977) PBDZ 783. (Douarnenez) skrap-diskrap, tr. «qui n'arrête pas de prendre, de s'emparer de diverses choses, main croche.»

(3) Bevañ a-skrap hag a-ziskrap : vivre d'expédients.

(1931) VALL 284b. vivre d'expédients, tr. «beva a-skrap hag a-ziskrap

Ce site utilise des cookies pour son fonctionnement.En savoir plus...