m.
(1) Balayures.
●(1732) GReg 76b. Balayeure, ou, balïeure, ordure baliée, tr. «Van[netois] scubadur. p. you.» ●(1744) L'Arm 25a. Balaïûre, tr. «Scupadur.. reu. m.» ●36a. Bourrier, balayûre, tr. «Scuppadur.. rieu. m.»
●(1861) BSJ 298. ma daulér er scupadur ag un ty. ●(1869) KTB.ms 14 p 130. na dol ket ar skubadur e-meaz. ●(1870) KTB.ms 15 p 252. skubadur an ti.
●(1904) DBFV 38b. chubadur, skupadur, m. pl. eu, tr. «balayure.» ●(1934) BRUS 237. Des balayures, tr. «skubadur.»
(2) fam. Skubadur ar c'hrignol : petit dernier de la famille.
●(1896) GMB 617. pet[it] tréc[orois] skubadur ar c'hreniel le dernier de la famille.
●(1931) VALL 492a. dernier-né, tr. «skubadur ar c'hrignol popul.»
(3) sens fig. Personnages méprisables, déchets de l'humanité.
●(1838) OVD 126. er chupadur ag er bed. ●(1869) LZBt Gouere 230. Evit he da c'houd a oaint ravanéo ann holl dud, skubadur ho bro.