m. –où, seier (agriculture) Soc.
I.
●(1499) Ca 187a. Souch. g. souc. ●(1633) Nom 178a. Stiua : le manche : maing an quillorou, an souch.
●(1659) SCger 111a. soc de charue, tr. «souc'h an arar.» ●172a. souc'h an arar, tr. «soc de charruë.» ●(1732) GReg 155a. Le soc, tr. «Ar souc'h. p. souc'hyou. soh. p. sohyou.» ●870a. Soc, fer de charruë, tr. «Souc'h. p. soc'hyou, souc'hou. Van[netois] soh. p. sohéü.»
●(1849) LLB 88. Mar kawet pri pé mein, divehet hou soheu. ●101. Ur soh, ur goutel voem ag er ré luemetan. ●133. er soh don én anteu. ●1573. Un ejon doh é soh é dan é iaw kalet. ●(1857) CBF 102. Souc'h, m., tr. «Soc de charrue.» ●(1870) FHB 286/196a. Eler o doa great, ha seïer houarn da lacat varnezho. ●(1876) TDE.BF 579b. Soc'h, s. m. V[annetais], tr. «Soc de la charrue.» ●Ar soc'h, tr. «le soc.»
●(1976) LIMO 07 août. bohaleu, pigelleu, penneu-mar, strépeu, soheu, koutelleu-voem, é hortoz boud luemmet.
II.
(1) Aet eo ar soc'h war e c'henoù : l’affaire ne va pas.
●(1912) (Go-Kerfod) MELU XI 375. Ed e 'zouc'h war i c'henou, tr. E. Ernault «Le soc est allé sur sa bouche, s'enfonce dans la terre = l'affaire ne va pas. (Kerfot.)»
(2) Mont e soc'h da vinaoued : avoir ses biens qui diminuent.
●(1878) SVE 44 §278. He zoc'h a ielo da venaoued, tr. L.-F. Salvet «Son soc (de charrue) se changera en alène. (C'est-à-dire : ses biens diminuent rapidement.)»
●(1905) (L) Y.-V. Perrot ALLO 13. E stal e stalik 'zo troet, / Eat e zouc'h da vinaoued. ●(1920) FHAB Genver 195. Nag a hini an evoa gwelet e zoc'h o vont da vinêved ! ●(1927) (L) L. ar Floc'h TSPY 18. Pe buan e weli da stal o vont da stalig ha da zouc'h da vinaoued. ●(1935) (T) BREI 416/2c. Goude ma vo deut a-benn an Ao. Laval, -- mar teu -- da harz n'afe ar soc'h da vinaoued, ne vo ket graet gantan ar pep gwasa.