Devri

solieradur

solieradur

m. –ioù Étage.

(1909) NOAR 113. prenestr ar zolieradur uhella. ●(1931) VALL 274b. Étage, tr. «solieradur m.» ●(1942) HERV 178. er c'henta solieradur. ●(1957) AMAH 107. An ti ma labouremp ennañ war vali Jeruzalem a oa un ostaleri strizh a-walc'h : ur c'hav, ur c'hrignol ha daou solieradur nemetken.

Ce site utilise des cookies pour son fonctionnement.En savoir plus...