v. tr. d. Ensorceler.
●(1612) Cnf 22b. Sorciff pé coniuriff vn tra bennac eguit diuinaff.
●(1659) SCger 51b. ensorceler, tr. «sorça.» ●112a. ensorceler, tr. «sorça.» ●172a. sorça, tr. «ensorceler.» ●(1710) IN I 258. ar vouez eus ar chalmeur pe ar sorseur-se pehini a fell dezàn e sorci hac e chalmi gant finessa. ●(1732) GReg 350a. Ensorceler, jetter un sort, ou un malefice sur quelqu'un, tr. «Sorçza. pr. sorçzet. Van[netois] sorceiñ.» ●(1744) L'Arm 135a. Ensorceler, tr. «Sorcein.»
●(1942) DADO 19. An dour-mañ n’eo ket sorset… Dont a ra eus ar c’hra goz, diouz feunteun Soez Prigent.