f. –où
(1) Souche.
●(1847) MDM 42. ne droc'hit quet ar souchennou-goez, nac ar skoultrou. ●(1849) LLB 663. a zoh troed ur souchen. ●718. a zoh er soucheneu. ●783. én ur grial a ziar ur souchen, / Er gavan e lar doh é saw un defouren. ●2080. a greiz ur gouh souchen.
●(1907) VBFV.bf 71a. souchen, f. pl. neu, tr. «souche, tronc.»
(2) Souchenn-ed =
●(1964) BAHE 38/35. War-lerc'h ar balan 'oad boaz da zigeriñ ar valaneg : ur red-ed (pe ur souchenn-ed) a roe neuze.