Devri

spern-gwenn

spern-gwenn

coll. (botanique) Aubépine, épine blanche.

(1659) SCger 10b. aubeespine, tr. «spern guen.» ●(1732) GReg 63b. Aubespin, ou, aubepin, ou, aubepine, tr. «Spérnenn-vèn. p. spérn-güén.» ●360a. Épine blanche, aubépine, tr. «Spernenn venn. p. spernenned venn, spern guën

(1866) FHB 79/215a. eur c'harziat spern guenn. ●(1876) TDE.BF 584a. Spernenn-wenn, s. f., tr. «Aubépine ; pluriel irrégulier, spern-gwenn, masc.» ●(1894) BUZmornik 842. eur vodenn spern guenn.

(1905) HFBI 396. eur voden vras a spern guen. ●(1934) BRUS 259. Une aubépine, tr. «ur spernen-guen, pl. spern-guen.» ●(1961) LLMM 86/155. e oa dija splann an deiz hag a-heligentañ e richane an evnigoù er brankoù skav ha spern-gwenn.

spernenn-wenn f. Buisson d'aubépine.

(1732) GReg 63b. Aubespin, ou, aubepin, ou, aubepine, tr. «Spérnenn-n. p. spérn-güén.» ●360a. Épine blanche, aubépine, tr. «Spernenn venn. p. spernenned venn, spern guën.»

(1876) TDE.BF 584a. Spernenn-wenn, s. f., tr. «Aubépine ; pluriel irrégulier, spern-gwenn, masc.»

(1934) BRUS 259. Une aubépine, tr. «ur spernen-guen, pl. spern-guen.»

Ce site utilise des cookies pour son fonctionnement.En savoir plus...