Devri

stank .2

stank .2

f. –où

I.

A.

(1) Étang.

(1499) Ca 123a. Lenn. g. estang. l. hoc stagnum / ni. vide in stang quod idem est. ●190a. Stanc. g. estang. ●(1633) Nom 42a. Piscis lacustris : poisson d’estang : pesq an stancqou. ●246b. Stagnum : estang : vr stancq. ●(1575) M 2463. Digraç ha disaçun, gant fortun en vn stanc, tr. « Sans grâce ni pitié, avec infortune dans un étang » ●1623) Be 98. GVillerm map da Alan à parros Garlan a Dioces Treguer, oaget á cheuch bloaz pe voar an tro, beuzet é stancq an Porz-meur, ha tenuet à nezy maru, tr. « Guillaume fils d'Alan de la paroisse de Garlan dans le Diocèse de Tréguier, âgé de six ans ou environ, noyé dans l'étang du Porz-Meur, et retiré mort de celui-ci... »

(1659) SCger 53b. etang, tr. «stanc.» ●173a. stanc, tr. «estanc.» ●(1732) GReg 372a. Étang, tr. «Stancq. p. stancqou.» ●423b. Le fond d'un étang, tr. «strad ur stanq

(1876) TDE.BF 587b. Stañk, s. f., tr. «Etang ; pl. ou

(1974) TDBP III 211. Pa veze skornet ar stank ez aemp da ruzata warni, tr. « quand l’étang était gelé nous allions faire des glissades dessus »

(2) Dour stank : eau dormante.

(1633) Nom 218. Aqua stagnans, reses : eauë d'estang, eauë croupie, qui ne court point : dour stang, dour sach.

(3) Vallon.

(c.1718) CHal.ms i. coulée, tr. «ur stanquen, ur stanc, stanqueu, diazen diazenneu.»

(1916) LIKA 23. (Groe) Our gérig bourus o honnan, é kreiz our stank, gué tro ha tro.

(4) Écluse.

(c. 1687) VEach 71. Kermelec é c'hoar hena ò tremen var ar stancq eüs ar viuier euit goulenn ou'ch he matez pe é lea'ch e'chalse beza, tr. Herve Bihan « Kermelec, sa sœur aînée passant sur l'écluse du vivier pour demander à sa servante où elle pouvait se trouver » ●136. Goudé beza bet á het diou eür doanyet meurbet ó crial ô gouela, hac oc'h huanadi var stancq ar lenn en dougas da ti Iacques, tr. Herve Bihan « Après avoir été pendant deux heures extrêmement peinée, criant, pleurant et soupirant sur l'écluse de l'étang le porta jusqu'à la maison de Jacques... » ●141. vnan ames ar paotret ayoa en é compaignunez á commanças da crial diuar ar stancq, pep vnan á diredé gant herr bras ô songea é sicour, tr. Herve Bihan « L'un des garçons qui étaient en sa compagnie commença à crier de l'écluse, chacun accourut avec grande hâte dans l'idée de l'aider » ●146-147. ô tremen var stancq milin pont reün, á coezas er lenn, ar milin ô mala, tr. Herve Bihan « passant sur l'écluse du moulin de Pont-Reun, tomba dans l'étang, alors que le moulin tournait » ●(1732) GReg 318a. L’ecluse d’un Moulin, tr. « Stancq. lenn »

(1876) TDE.BF 587b. Stañk, s. f., tr. «écluse ; pl. ou

B. [religion] Vallée (de peine, de larmes, etc).

(1688) DOctrinal 125. En tan soufr, en stancq leun à ansquen à laqua pep den da crena, tr. Herve Bihan « Dans le feu souffré, dans la vallée pleine de douleur qui fait trembler chaque homme »

II.

(1) Bezañ beuzet e dad e stank ar vilin-avel : être enfant naturel, bâtard.

(1902) CRYP VIII 299. Hi zad a oa beuzet 'baz stank ë vilin avel, tr. E. Ernault «son père s'est noyé dans l'étang d'un moulin à vent, c'est une fille sans père (légitime). Naturellement, ces sortes de moulins n'ont pas d'étang.» ●(1924) BILZbubr 37/808 (T) F. al Lay. E dad ? N'eus ket bet anaveet anean : beuet e oa bet, a-raôk ginivelez ar pôtr. Ar goaperien, an teodou fall a lavare «en stank ar vilin-avel»; en gwirione, o tont d'ar gêr eus a Vro-Zaoz, evit dimeï da Janedig. ●59. Bilzig ! Bilzig ! Bastard !... Kê da glask da dad beuet en stank ar vilin-avel ! (+97).

(2) Reiñ un taol bouc'hal en ur stank : voir bouc'hal.

Ce site utilise des cookies pour son fonctionnement.En savoir plus...