f. –où (géographie) Vallée.
●(c.1718) CHal.ms i. coulée, tr. «ur stanquen, ur stanc, stanqueu, diazen diazenneu.» ●(1732) GReg 947a. Valée, tr. «stancqenn. p. stancqennou.»
●(1851) QLG 10. An douarou priec pé douarou cré a vezont cavet peur liessa er stanquennou tost dar brechiou moor pé steriou lec'hidec. ●(1867) FHB 138/272a. an dour a red hag a ia da goll e gouelet ar c'haniennou pe ar stankennou. ●(1876) TDE.BF 587b. Stañkenn, s. f., tr. «Vallée ; pl. ou.»
●(1921) GRSA 354. é tiskennant én ur stanken don hag é kavant abarh ul lén frank. ●(1926) FHAB Meurzh 99. o meneier hag o stankennou.