v.
(1) V. tr. d. Définir, ordonner.
●(1499) Ca 190a. Statudaff. g. establir / ordonner. ●(1576) Gk I 266. Miret an gouelyou statudet gant an Ilys.
●(1659) SCger 173a. statudi, tr. «ordonner.» ●(1732) GReg 256b. Definer, déterminer, ordonner, tr. «Statudi. pr. statudet.» ●886b. Statuer, terme de palais, tr. «Statudi. pr. statudet.» ●Les Loix ont statué, l'Eglise a statué là-dessus, tr. «Al lésénnou o deus statudet, an Ilis he deveus statudet var guemeñ-ze.»
●(1847) MDM 346. ar c'honsaill uhella a zo er rouantelez en deveuz her stadudet. ●351. An dra-ze a zo bed ive stadudet gant konsaill ar c'houarnamand.
(2) V. intr. Statuer, décider.
●(1732) GReg 52b. Arrêter, conclure, tr. «Statudi. pr. statudet.»
●(1847) MDM 88-89. e teu ar mear da azambli easoc'h he gonsaill, evit statudi. ●353. azambli da gonsaill, evit stadudi var benn aferou ar barrez. ●374. stadudi pe seurt dispignou da ober epad ar bloaz.