v.
I. V. intr.
(1) S'effrayer.
●(1659) SCger 48a. s'effraier, tr. «strauilla.»
●(1847) BDJ 60. ne ket heb habec eo he strufuilhan-me. ●(1869) FHB 253/348b. hag a deu ar morc'hed d'he lacat da strafuilla divar greiz he gousk. ●(1872) FHB 384/152a. a laca c'hoaz hirio ar c'halonnou da eugi ha da strafuilla.
●(1904) ARPA 111. Perag e strafillit hag e vouelit ? ●(1939) MGGD 48. a lakae an dud da sponta ha da strafuilha.
(2) Strafuilhañ gant ar spont : s'effrayer.
●(1950) KBSA 5. koñchennou sebezus hag a lakae va c'halon a vugel da strafuilha gant ar spont.
(3) Tressaillir.
●(1659) SCger 121a. tressaillir, tr. «strauilla.»
II. V. tr. d.
A. Troubler.
●(1659) SCger 121b. troubler, tr. «strauilla.»
●(1872) ROU 82a-b. stravilla, strufuilla, signifie brouiller une potion, une liqueur, en l'agitant.
B. sens fig.
(1) Troubler.
●(1846) DGG 327. ar grevustet eus hor pec'hejou a drufullo quement ac'hanomp. ●(1872) ROU 82a-b. stravilla, strufuilla, signifie brouiller une potion, une liqueur, en l'agitant ; d'où, au figuré, troubler (h[aut] l[éon].
(3) Effrayer.
●(1732) GReg 324a. Effraier, tr. «stravilha. pr. stravilhet.» ●435b. Donner de la frayeur, tr. «Stravilha ur re. strabuilha. ppr. et.»